Söyleye

Bence bir doktor gerek derdime derman söyleye
Aşkına yandım Habib’in vasla ferman söyleye
Hasretinden yandı gönlüm ey Habib-i kibriya
Görmeden ölmek mukadder olmasın can söyleye

Ey şefaat kani lütfet gül cemalin görmeyi
Gül cemalin seyrederken son nefesler vermeyi
Bağ-ı dünyadan Efendim Hak rızasın dermeyi
Geçmesin O’nsuz ne bir saat ne bir an söyleye

Hubb-i sırfın mazharından bir nasib ister kulun
Bildim âyetten nasibin çaresin hem tek yolun
Sünnet olsun rehberin ayrılma yoldan tek adım
Âteş-i aşk ciğerimi etti büryan söyleye

Ey nefis emmâreden marziyyeye göç eyle sen
Taht-ı sultan kalbini kurtar sivâdan böyle sen
Fayda vermez söz amelsiz günde bin kez söylesen
Hayriya sen sus kelamın ehl-i irfan söyleye
(Fâilâtun fâilâtun fâilâtun fâilun)