"Allah bir kimsenin göğsünde iki kalp yaratmamıştır!" (Ahzab 4).

Bir göğüste iki kalp olmadığı gibi bir kalpte de birbirine zıt iki inanç, düşünce, duygu olmaz.

Bir kimsenin kalbinde iman ve inkâr bir arada bulunamaz. Çünkü iman bölünemez. İnanılması gereken şeylerin bir tanesini bile inkâr eden kimse mümin olamaz.

Bir kimsenin kalbinde Allah sevgisi ile Allah'ın sevmediği şeylerin sevgisi bir arada olamaz. Kişi Allah'ı seviyorsa O'nun sevdiklerini sever, O'nun sevmediklerinden uzak durur.

Bir kimsenin kalbinde Allah'a itaat duygusu ile O'na isyan duygusu bir arada olamaz. Allah'a itaat eden kimse "şu konularda ederim, bu konularda kendi bildiğimi yaparım" diyemez. İman pazarlık kaldırmaz.

Bir kimsenin hayatında iki kıble olmaz. Hayatının bir bölümünde Allah'ın gösterdiği istikamete dönüp diğer yönünde Allah'ın istemediği yöne yönelmek bir arada olamaz.

Bütün bu hususları "ihlas" kelimesi ile ifade edebiliriz. İhlas demek bir şeyin katışıksız, saf olması demektir. Allah'a olan sevgi, bağlılık, itaat, korku katışıksız olmalı. İhlas demek, kişinin her şeyi ile Allah'a ait olması demektir. Tıpkı şu âyette olduğu gibi:

"De ki: Şüphesiz benim namazım, kurbanım, hayatım ve ölümüm hepsi âlemlerin Rabbi Allah içindir." (En'am 162)

Rabbimiz bizleri ihlas sahibi kullarından eylesin. Kalbimiz ve kıblemizi bir eylesin.

(Soner Duman/14.Rebîülevvel.1445/29.Eylül.2023/Cuma)