Allah bazen istediğin şeyi vermez ama sana onu unutturacak daha da hayırlı bir şey verebilir.

Allah Resûlü'nün (s.a.v.) Mekke yılları... Müşrikler müminlere alay, işkence, boykot dahil her türlü eziyeti yapıyorlar. Artık yeni bir kimsenin iman etme olasılığı neredeyse kalmamış. Bu sebeple Allah Resûlü (s.a.v.) İslam'ı Mekke dışında yaymanın yollarını arıyor. Bu amaçla Mekke'ye en yakın yerleşim birimi olan Taif'e gidiyor. Orada insanların iman edeceğini ümit ediyor ama olmuyor. İnsanlar onu taşlıyorlar.

O, istediğini elde edememiş bir şekilde yaralı ve yorgun bir şekilde Mekke'ye dönüyor.

Peki sonra ne oluyor?

Rabbimiz önce kendisine İsra ve Mirac mucizesini veriyor. Adeta "yerdekiler senin kıymetini bilmiyorsa göktekiler seni biliyor" diyerek onu önce kutlu belde Kudüs'e, oradan da sonsuzluk âlemine yükseltiyor.

Bu, ona gök âleminde verilen hediye. Peki yerde hediye yok mu?

Taif'ten kovulduğu yılın hac mevsiminde Medine'den gelen 12 kişilik heyet akabede Müslüman oluyor. Ertesi yıl 76 kişi olarak geliyorlar ve sonraki yıl hicret gerçekleşiyor. Allah Resûlü ve muhacirler, Yesrib denilen şehri hicretiyle birlikte "aydınlanmış şehir" (el-Medinetü'l-Münevvere) haline getiriyorlar.

Sonraki yıllarda Taif şehri de fethediliyor ve Taif halkı da Müslüman oluyor.

Demek ki neymiş?

Gerek bireysel hayatımızda, gündelik işlerimizde gerekse dinimiz uğrunda gösterdiğimiz çabalarda bazen istediğimiz sonuçları alamayabiliriz. İlk planda ve kısa vadede başarısız bir görüntü çizebiliriz. Attığımız adımlar neticesiz kalıyormuş gibi görünebilir.

Ama biz samimi olur ve Allah'a olan bağlılığımızı kaybetmezsek Allah bir gün mutlaka bu başarısızlığı bize unutturacak nice büyük başarılar, nimetler, rızıklar verir.

Bir işe alınmayı beklerken alınmamış olabilirsiniz. Ancak daha sonra öyle bir iş bulursunuz ki önceki kaybınızı size unutturur.

Bir ev kiralamayı veya satın almayı planlarken işiniz rast gitmemiş ve sonuç elde edememiş olabilirsiniz ama daha sonra öyle bir ev bulursunuz ki önceki için "iyi ki olmamış" diyebilirsiniz.

Bir kimseye dinden bahsederken onun tarafından ciddiye alınmamış, alay edilmiş ve hatta kovulmuş olabilirsiniz ama sonra sizin çabanız sonucunda Allah size öyle imkânlar bahşeder ki öncekini unutursunuz.

Tabi ki bütün bunların olması sizin Allah'a bağlılıktan ayrılmamanıza ve sabretmenize bağlıdır.

Ne diyordu Rabbimiz?

"Gerçek şu ki kim Allah'a karşı gelmekten sakınır ve sabrederse muhakkak ki Allah [bu şekilde] güzel davranışlarda bulunanların ecrini zayi etmez." (Yusuf 90)

Rabbimiz hangi şartlar altında olursak olalım Allah'a karşı gelmekten sakınmayı ve sabırlı olmayı bizlere nasip eylesin.

(Soner Duman/27.Cemâziyelâhir.1445/09.Ocak.2024/Salı)